1 Ekim 2008 Çarşamba

Sen Düştün Hatırıma


Sen Düştün Hatırıma

Once gozlerinden operim
Hasretle sarilirim gulumsemelerine
Sogukmus sizin oralar
Kar kis kiyametmis

Buralari hic sorma sevdigim
burda havalar bildigin gibi degil
usuten bir mavilik
yoklugu haykiran bir bulutsuzluk
yok bir insan gulusu
yok ah o sevdanin sicak sarmalayisi

o uzak ufuklara bakip
en cok senin yoklugunu hatirliyorum
yoklugun derinsizliginde
ben derinlige kulac atiyorum
yolsuzlugun zalimligi savruluyor ustume

burdaki havalar esmiyor memleketim gibi
koynundaki gibi sicak degil
isitan degil
yok burda gulumsemeden bir eser
usuyorum col sicaginda
her urpertide sen dusuyorsun serime
dokuluyor dilimden sozcukler
cok cok siir birikti sana

ruhumun el tutani
sana yaziyorum sikayetlerimi
sana anlatiyorum kendimi beni anlayanim
burda havalar zalim
burda sensizlik esiyor en cok
cok usuyorum cok

koynundaki sicakligi ne ozledim bir bilsen
bir bilsen nasil sizliyor yuregimde yoklugun

hasretin akiyor artik kagida
sozlerime son veriyorum avuclari ciceklim
gulumsemelerinden opuyorum en cok
hoscakal bebegim
kendine iyi bak
en cokta o bahar kokulu guzel bakisina

not. Kagida yapisan islaklik
sevincin iki sevdali damlasidir
sen dustun hatirima
gulumsuyor gozyaslarim

Gassan Satar

Hiç yorum yok: