20 Ekim 2008 Pazartesi

Kedi kadar olamadım



Sabah uyandığımda

Perdemi açıp, bahçemde yeni açan çiçekleri görünce

Sen geldin aklıma.

Ve kızılcık tadında gülüşün.



Seni özlemek vardı ya şimdi,

Yanımda uyurken seni seyretmeyi

İçime çeker gibi sana sarılmayı

Saçlarını okşayıp, kısık gözlerinin ardındaki düşlere kaçmayı.

Elimin arasında dolaşan parmaklarını öpmeyi özlemek vardı şimdi.



Rıhtımda seni beklemeyi

Evimin bir köşesinde senle ve kokunla buluşmayı

Yüzümün yanına yüzünü koymayı özlemek vardı.

Sesinle uyanmayı, sesinle uyumayı

Teninde tenime can katmayı.

Seni özlemek vardı ya şimdi.



Ama hiçbirini özlemedim.

Hiçbirini.

Seni hiç unutmam demiştim.

Sözümü tutamadım.

Bir kedi kadar olamadım.


ALINTI

Hiç yorum yok: