Sabah uyandığımda
Perdemi açıp, bahçemde yeni açan çiçekleri görünce
Sen geldin aklıma.
Ve kızılcık tadında gülüşün.
Seni özlemek vardı ya şimdi,
Yanımda uyurken seni seyretmeyi
İçime çeker gibi sana sarılmayı
Saçlarını okşayıp, kısık gözlerinin ardındaki düşlere kaçmayı.
Elimin arasında dolaşan parmaklarını öpmeyi özlemek vardı şimdi.
Rıhtımda seni beklemeyi
Evimin bir köşesinde senle ve kokunla buluşmayı
Yüzümün yanına yüzünü koymayı özlemek vardı.
Sesinle uyanmayı, sesinle uyumayı
Teninde tenime can katmayı.
Seni özlemek vardı ya şimdi.
Ama hiçbirini özlemedim.
Hiçbirini.
Seni hiç unutmam demiştim.
Sözümü tutamadım.
Bir kedi kadar olamadım.
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder