31 Ağustos 2008 Pazar

Ben



ben..emekli bir öğretmenim..
kulaklarım çocuk sesleri arar hep
çevremde çocuk yüzleri
ve ben geceleri böyle uykuya dalarım
ben..emekli bi öğretmenim..
penceremden bakarken,
çocuk kavgaları
yine kendimi tutamazsam diyorum
yaşlılık işte...
ben yıllarımı çocuklara adarken
35 yılın sonuna yaklaştım…
çocuklarımın sesleri kulağımda
tahta başına geçmiş ders anlatıyorum yine
bana bakıyor parlak gözleri
ben emekli bir öğretmenim..
35 yıl hizmetim var devletime..
“ne kazandınız?” diye soruyorlar
“Hazineler!”,diyorum
bir eşim,iki oğlum,bir gelinim ve bir torunum
geniş düşünürseniz
dünyalara bedel benim yetiştirdiğim öğrencilerim
hazinemle hep öğünürüm
düşününce derim ki kendi kendime
pasparlak kalsın geride bıraktığım öğrencilerimin gözleri
ışıldasın bir ömür boyu benim baktığım o yüzler
biliyorum ki daha nice yüzler parlayacak
işte bu yüzden övünürüm
ben 35 yıllık öğretmenim...

Canan Yıldız
31.08.2008

Hiç yorum yok: