14 Temmuz 2008 Pazartesi

Bu da Geçer




Bu da Geçer

Dur dedim kendime
Dur geçer bu da geçer
Unutursun yarın olur
Yeni gün gelir
Yeni aylar
Yeni mevsimler
Yeni yıllar

Bu da geçer unutursun
Yaşamak için buna mecbursun

Sabah baktım aynaya
Ama her sabah ki gibi değil
Derinden baktım bu defa
Bir yabancı gibi
Yüzümü incelemeye çalışan bir yabancı
Çizgilerim
Gözümün içindeki izler
Dur geçer dediğim her şey
Unutursun dediklerim
Gidenler, gelenler, dönenler dönmeyenler
Babam, yitip gidenler, dostlarım
Geri gelmez çocukluğum
Ankara sokakları, ayaz yürüyüşler
Yeni günler yeni aylar yeni mevsimler
Yeni yıllar geçmiş
Unutmuşum bu da o da her şey geçmiş

Ve bu izler
Çizgilerim
Gözlerimin içi
Yüreğime döndü ayna
Ruhum ağlıyordu
Sabah fark ettim
Her şey yerli yerinde
Unutulmamış, geçer gibi yapmış
Sinsice içime sinmiş
Derinlere değil yüreğime yerleşmiş
Ama günler
Yeni aylar, mevsimler, kaç yeni yıl gelmiş
Geçmiş

Çekildim aynanın önünden
Bir bardak su aldım oturdum koltuğa
Dur dedim kendime
Bir nefeslik ömür değil mi zaten
Ne bekledin hayattan

Bu da geçer
Bu da geçer…

Ayşin Uluğ

Hiç yorum yok: