BELEŞ YAŞAM...
Tut ki yolumu kaybetmişim,yolsuzum
Bedava gelmiş beleşe gidiyorum belki
Açım cebim delinmiş şarapsızım
Kalemim kırık kağıdım yok yağmursuzum
Olamaz mı beklide çıldırmışım..
Tut ki rüzgara kapılıp savrulmuşum
Toprağı koklamış cemre düşürmüşüm
Yağmura tükürmüş güneşe küfretmişim
Dirsek çürütmüş okumuş adam olamamışım
Dedim ya,
Bedava gelmiş beleşe gidiyorum belki..
Tut ki tutunamamışım hayata
Tanrılar sofrasına meze olmuşum
Şeytanları koynuma dost bilmişim
Duam yok kitabım yok sen yok
Yoklar arasında yok olmuşum,yokmuşum..
Tut ki sevmişim seni , sevişmişim
Rüzgara kapılıp bir daha yenilmişim
Soru yok cevap yok sen yok olmuşsun
Ardında yanmış yanında yanılmışım
Dedim ya,
Senle gelmiş sensiz gidiyorum belki
Kime ne ,
Bedava gelmiş beleşe gidiyorum belki...
Nurullah AYDIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder